Boleh panggil saya yan ( panggilan dari kawan2) and ati ( panggilan dari family), umur tahun ni 22, masuk bln 8 ni genap la umur saya 23. Bangsa saya Dusun Tobilung, salah satu suku kaum Dusun yang boleh korang temui d area kota marudu and kudat, sabah. Ada yang kata muka saya ni macam muka orang indonesia...hmm..apa2 pun tekaan mereka tu..saya just answer..'hmm tak tau la pula kalau sama'..yang penting saya bukan orang indonesia, im Sabahan Girl, hehe....Bah sekarang saya mau korang tau pula agama saya...hmm ada yang kata saya ni orang islam....sebab tengok dari nama..''Suyanti''...nama untuk orang muslim, but actually im non-muslim, im Christian. But for me...cukup bersyukur apa saja yang saya perolehi dari lahir sampai saya da besar macam sekarang ni. Mama saya da berikan nama tu pada saya..so,bersyukur la...sebab yang bagi nama tu mama saya, bukan orang lain. Pendidikan saya start saya tadika, area Perkampungan Anjung Teduh, lahad datu, Sekolah Rendah Anjung Teduh, Lahad Datu ( Tahun 1-6 ), Then saya sambung sekolah menengah saya kat area Tungku, nama sekolah tu Sekolah Menengah Tungku, Lahad Datu ( Form 1-5 ), then saya meneruskan pendidikan saya kat area Kota Kinabalu pula. Time sambung study kat KK merupakan kali pertama dalam hidup saya berjauhan dengan Family tercinta. Terus terang saya kata kan, saya tak suka berjauhan dengan family saya...tapi mama and papa saya beri saya kata2 semangat untuk saya, akhirnya saya lega..tapi time family saya dah nak tinggalkan saya...memang sedih sangat2..hampir2 nak nangis..tapi saya try control sebab time tu ada ramai orang kat sekeliling saya ( actually saya ni kuat nangis bah...saya mau try control supaya orang lain tak namapk, sabab bagi saya...saya tak mau orang lain tau perangai sebenar saya bah. hanya orang yang tertentu saja boleh tau perangai saya..hehe..( bah diam2 jak kamu arr..jan kasi tau orang..siapa2 jak baca ni blog saya saja tau pasal saya..hehe..). Bah, berbalik kepada cerita asal, saya sambung pendidikan saya selepas abis tingkatan 5 d area KK, Kolej PTPL sabah, bidang saya ambil Diploma Teknologi Makmal Sains Perubatan. After 3 Year kat area KK dalam bidang yang saya ambil tu...then saya proceed to high school kat area Shah Alam, Selangor. Lagi2 lah jauh dari family...memang sedih bila berjauhan dengan family. Apa2 pun perjuangan mesti diteruskan juga..Nah...sekarang(bulan 5, 2010 ) saya dalam semester 4( short sem ). Bidang yang saya ambil Bachelor In Biomedicine.
To be continue...
This is my Papa and Mama...orang kuat dalam family saya, hehe... tanpa dorang, maka tak ada la sy d dunia ni, and tanpa dorang maka tak ada la sy bersekolah tinggi mcm sekarang ni. Apa-apa pun sy sayang kamu dua. Thanks for everything ma..pa...
Papa sy keja sebagai penolong pengurus felda plantation sdn.bhd kat area felda lahad datu. Mama sy kerja sebagai suri rumah sepenuh masa...sangat tekun, penyabar, penyayang and seorang yang berjiwa lasak bila berada d kebun ( ladang kelapa sawit family sy punya ). Papa sy pula seorang yang tegas, tekun, and berjiwa lasak ( sama mcm mama sy la...hehe ). aktif dalam sukan seperti bola sepak, badminton, sepak takraw, dan tenis ( itu dlu2 la..tapi sekarang papa sy masih aktif main badminton ). Papa sy juga hebat orangnya...aktif dalam sukan taekwando and mengakhiri dunia taekwandonya dgn tali pinggang hitam. Dia pernah menjadi pelatih taekwando di area kg. cenderawasih felda, lahad datu suatu ketika dahulu. Tapi itu hanya sementara sahaja...sb papa sy mahu lebih tekun and utamakan kebun kelapa sawit...pokok kelapa sawit ni memerlukan penjagaan yang rapi...klu tak ...hasil buahnya tak akan lumayan..akhirnya melebihkan kepada kerugian. Dari apa yang mama and papa sy ceritakan pasal start sj dorang ni buka tanah..memang sangat susah, sy dpt merasakan kepayahan yg dorang rasakan. Dorang lakukan semua tu untuk keluarga and hasil yang d perolehi dari buah sawit adalah untuk perbelanjaan sekolah kami adik beradik. Sy bersyukur memperolehi ibubapa yang cekal..and berharap selepas sy habis pengajian ni..sy nak balas jasa2 yg mereka taburkan kepada kami. Tuhan sj yang tahu betapa susahnya hidup kami dulu2...
Papa sy keja sebagai penolong pengurus felda plantation sdn.bhd kat area felda lahad datu. Mama sy kerja sebagai suri rumah sepenuh masa...sangat tekun, penyabar, penyayang and seorang yang berjiwa lasak bila berada d kebun ( ladang kelapa sawit family sy punya ). Papa sy pula seorang yang tegas, tekun, and berjiwa lasak ( sama mcm mama sy la...hehe ). aktif dalam sukan seperti bola sepak, badminton, sepak takraw, dan tenis ( itu dlu2 la..tapi sekarang papa sy masih aktif main badminton ). Papa sy juga hebat orangnya...aktif dalam sukan taekwando and mengakhiri dunia taekwandonya dgn tali pinggang hitam. Dia pernah menjadi pelatih taekwando di area kg. cenderawasih felda, lahad datu suatu ketika dahulu. Tapi itu hanya sementara sahaja...sb papa sy mahu lebih tekun and utamakan kebun kelapa sawit...pokok kelapa sawit ni memerlukan penjagaan yang rapi...klu tak ...hasil buahnya tak akan lumayan..akhirnya melebihkan kepada kerugian. Dari apa yang mama and papa sy ceritakan pasal start sj dorang ni buka tanah..memang sangat susah, sy dpt merasakan kepayahan yg dorang rasakan. Dorang lakukan semua tu untuk keluarga and hasil yang d perolehi dari buah sawit adalah untuk perbelanjaan sekolah kami adik beradik. Sy bersyukur memperolehi ibubapa yang cekal..and berharap selepas sy habis pengajian ni..sy nak balas jasa2 yg mereka taburkan kepada kami. Tuhan sj yang tahu betapa susahnya hidup kami dulu2...
Buat pertama kali sy paparkan gambar family sy terutamanya d ruangan Blog sy ni. 2 dari depan tu mestila beliau sy..org kuat rumah sy, and mama sy tu tengah dukung anak buah sy..namanya Febby Valentina. Mamanya c Febby tu pula..ada kat belakang dia tu..pakai baju purple, and kat sebelah kakak ipar(Kak Dewi oarang bali dari Indonesia, isteri kepada abang sy Belduin) abang sy yang pertama..namanya Belduin. Yang tengah2 pakai baju kuning..pindik2 tagap kat belakang papa sy....itu adik sy yg ke5, namanya Bredlee. Baju hitam tu kakak sy...hehe..tak la. itu la sy..suyanti. sy tak ada kakak mahupun adik perempuan. sy seorg sj anak perempuan dlm family. Then yang pakai baju merah bertopi tu..abang sy yg ke2..namanya Albendo. 2 orang dari sebelah kanan sy tu...adik sy. pakai baju hitam adik yg ke6 namanya Efrone and baju biru tu adik bongsu..namanya Efrene. Adik bongsu sy ni la paling lasak di antara kami semua bila berada d kebun. Biar kecil2, tangannya kuat pegang cangkul...selalu ikut mama and papa sy p kebun...tolong2 bersihkan kebun. mama and papa sy kata...kebun sawit kami yg ke2 tu..akan menjadi milik adik sy yg bongsu...sbnya...start jak buka kebun tu...dialah yg rajin ikut mama papa sy membersihkn ladang, biar panas terik...dia tetap kuat...even he just a kid..dia memiliki jiwa yg lasak sama seperti mama papa sy. Apa2 pun...sy syg semua adik2 sy. Love u all... Tapi ada seorg lagi adik lelaki sy yg tak ada dlm pic ni...time ni dia tak dpt balik...dia still kat Johor..blm cuti..nti next time sy upload pic dia..namanya Goe Samson..
03:13 PM / 08. 06. 2010
To Be continue...
This is my younger brother name Goe.Still study same like me la..more ' sepet' mata...but my eyes more bigger than him..hehe. My friend called me supercat eyes lol....mama called me as 'puok eyes' ( mata burung hantu ), atukkoii..besar sngt ka mata sy ni..sy rasa tak jg la besar..Dia ni ambik bidang Kejuruteraan Multimedia (UTM ). Dia ni 'cool' orgnya..selamba jak. Dulu masa kecil2, mama sy panggil dia c doremon di sebabkan time dia kecil2 dlu mcm badan doremon, kecil kepala bulat. Tapi skg dia dah besar..tinggi dari sy also tinggi dari mama sy...hehe..so skg mama tdk buli lagi panggil dia c doremon.
GOE SAMSON ( ADIK )
04:37 PM/ 19. 06. 2010
PEKARA YANG PENTING DALAM HIDUP SAYA??
1. Bible
( oleh kerana adik2 sy skg tdk punya Bible sendiri, so sy berikan Bible..then sy skg tak punya Bible sendiri..just baca Alkitab melalui 0nline
2. Family
Tanpa Family...im nothing in this world..
3. My friend
Walaupun kawan2 adalah tdk penting sangat bagi sy, tapi kawan adalah tempat utk berhibur. bagi sy kawan yg baik sangat sukar utk d temui..bgi sy hanya 1 org sj kawan terbaik yg pernah sy jmp....dia seorang yg pemalu, baik hati, suka menolong sy dlm kesusahan, pelembut orgnya..tdk suka memperalatkan sy...susah senang dia bersama sy sepanjang sekolah rendah until la sekolah menengah...tdk pernah lupa sy bila2 masa..tdk sekadar pada masa dia memerlukan sy sj...dia selalu ada. Menerima setiap kelakuan diri sy even diri sy ni tak la baik sangat pun...Ruzliannie Dusiton la namanya..i'll never forget u my friend..miss u always.
Salah satu penghibur hati dikala hati berduka n tension..
Miss my Kitty...
SEBAGAI SEORANG STUDENT..6 PEKARA YG WAJIB SY BAWA
1. ID kad mesti wajib bawa..
2. Dompet
3. Sapu tangan- utk lap peluh coz sy ni kuat berpeluh terutama pd bhgn dahi
4. Peralatan tulis
5. Handphone
6. Note Book or A4 paper
ALAT SOLEK YANG SY TIDAK SUKA PAKAI :
1. Bedak muka
2. Blusher
Antara wanita2 yg menjadi idola hati: ( natural beauty )
Kyoko Fukada si gadis jepun yg comel dan cantik
Keiko Kitagawa Gadis cantik dari jepun...with or without make up she still beauty
Erika Sawajiri with natural face..she more sweet without make up.
Mukanya with or without make up pun still maintain beautiful..with sexy lipsnya..i think best features with Angelina Jolie is more with her eyes and sexy lips.
Miss world: Aishwarya Rai si gadis India yang cantik..juga memiliki kecantikan asli...even tak pakai make up still maintain cantik..
With her own mole...modeling terkenal, Cindy Crawford punya kecantikan asli yang tersendiri...
Setiap wanita punya kecantikan tersendiri..sy lebih percayakan kecantikan dalaman..kecantikan bukanlah diukur dari keseksian seseorang wanita. Kalau mereka punya kecantikan luaran dan dalaman..itu boleh menjadikan mereka cukup cantik di mata dunia. Percayalah coz anda tetap cantik di mata Tuhan!!
.jpg)
+modified.jpg)
MY SWEET MEMORY (30 APRIL 2011) IN KG PADAWAN
Dari kiri : My cousin Milie meze, Me, Hubby n his cousin.
Malunya tukang gambar tu suruh Hubby kiss pipi saya..ahaakk
(Nasib baik pipi tak merah)
Hanya waktu ini sahaja saya dapat menrasakan diri ini seperti princess..i really like my wedding dress. Memang berat pakai wedding dress ni. tapi dah berminat and jatuh cinta dengan designnya, so pakai saja.Potongan wedding dress ni ala-ala princess Diana la pula...kembang and lembut gitu
Muka kami berdua memang nampak penat..baru siap dancing, euuww malu..but memang romantic cause Hubby suruh pemain band tu nyanyikan salah satu lagu kegemaran saya..'Wondeful Tonight'
